Καθώς η βιομηχανία βοτάνων έχει εκτοξευθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια, το μερίδιο αγοράς που αποδίδεται στα φυτικά εκχυλίσματα έχει αυξηθεί ακόμη πιο γρήγορα. Μέχρι στιγμής, δύο τύποι φυτικών εκχυλισμάτων, τα εκχυλίσματα βουτανίου και τα εκχυλίσματα υπερκρίσιμου CO2, έχουν ευθύνεται για την παραγωγή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπυκνωμάτων που διατίθενται στην αγορά.
Ωστόσο, ένας τρίτος διαλύτης, η αιθανόλη, έχει κερδίσει έδαφος έναντι του βουτανίου και του υπερκρίσιμου CO2 ως διαλύτης επιλογής για τους παραγωγούς που παρασκευάζουν φυτικά εκχυλίσματα υψηλής ποιότητας. Να γιατί ορισμένοι πιστεύουν ότι η αιθανόλη είναι ο συνολικά καλύτερος διαλύτης για την εκχύλιση βοτάνων.
Κανένας διαλύτης δεν είναι ιδανικός για φυτική εκχύλιση από κάθε άποψη. Το βουτάνιο, ο πιο συνηθισμένος διαλύτης υδρογονανθράκων που χρησιμοποιείται σήμερα στην εκχύλιση, προτιμάται για την μη πολικότητά του, η οποία επιτρέπει στον εκχυλιστήρα να συλλαμβάνει τα επιθυμητά φυτικά και τερπένια από τα φυτικά χωρίς να συνεκχυλίζει ανεπιθύμητες ουσίες, όπως η χλωροφύλλη και οι μεταβολίτες των φυτών. Το χαμηλό σημείο βρασμού του βουτανίου διευκολύνει επίσης την απομάκρυνσή του από το συμπύκνωμα στο τέλος της διαδικασίας εκχύλισης, αφήνοντας πίσω του ένα σχετικά καθαρό υποπροϊόν.
Ωστόσο, το βουτάνιο είναι εξαιρετικά εύφλεκτο και οι ανίκανοι οικιακοί εκχυλιστές βουτανίου έχουν ευθύνεται για τις πολλαπλές ιστορίες εκρήξεων που οδήγησαν σε σοβαρούς τραυματισμούς και έδωσαν κακή φήμη στο φυτικό εκχύλισμα στο σύνολό του. Επιπλέον, το βουτάνιο χαμηλής ποιότητας που χρησιμοποιείται από αδίστακτους εκχυλιστές μπορεί να συγκρατήσει μια σειρά από τοξίνες που είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο.
Το υπερκρίσιμο CO2, από την πλευρά του, έχει επαινεθεί για τη σχετική του ασφάλεια όσον αφορά την τοξικότητα καθώς και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ωστόσο, η μακρά διαδικασία καθαρισμού που απαιτείται για την απομάκρυνση των συνεκχυλιζόμενων συστατικών, όπως τα κεριά και τα φυτικά λίπη, από το εκχυλισμένο προϊόν μπορεί να επηρεάσει το τελικό φυτικό και τερπενοειδές προφίλ των εκχυλισμάτων που παράγονται κατά την υπερκρίσιμη εκχύλιση CO2.
Η αιθανόλη αποδείχθηκε ακριβώς αυτό: αποτελεσματική, αποδοτική και ασφαλής στη χρήση. Ο FDA ταξινομεί την αιθανόλη ως «Γενικά Θεωρούμενη ως Ασφαλής» ή GRAS, που σημαίνει ότι είναι ασφαλής για ανθρώπινη κατανάλωση. Ως αποτέλεσμα, χρησιμοποιείται συνήθως ως συντηρητικό και πρόσθετο τροφίμων, που βρίσκεται σε όλα, από την κρέμα γέμισης στο ντόνατ σας μέχρι το ποτήρι κρασί που απολαμβάνετε μετά τη δουλειά.
Παρόλο που η αιθανόλη είναι ασφαλέστερη από το βουτάνιο και πιο αποτελεσματική από το υπερκρίσιμο CO2, μια τυπική εκχύλιση με αιθανόλη δεν είναι χωρίς προβλήματα. Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν μακράν η πολικότητα της αιθανόλης, ένας πολικός διαλύτης [όπως η αιθανόλη] αναμιγνύεται εύκολα με νερό και διαλύει υδατοδιαλυτά μόρια. Η χλωροφύλλη είναι μία από αυτές τις ενώσεις που μπορούν εύκολα να συνεκχυλιστούν όταν χρησιμοποιείται αιθανόλη ως διαλύτης.
Η κρυογονική μέθοδος εκχύλισης με αιθανόλη είναι σε θέση να μειώσει τη χλωροφύλλη και τα λιπίδια μετά την εκχύλιση. Αλλά λόγω του μεγάλου χρόνου εκχύλισης, της χαμηλής απόδοσης παραγωγής και της υψηλής κατανάλωσης ενέργειας, η εκχύλιση με αιθανόλη δεν μπορεί να δείξει τα πλεονεκτήματά της.
Ενώ η παραδοσιακή μέθοδος φιλτραρίσματος δεν λειτουργεί καλά, ειδικά στην εμπορική παραγωγή, η χλωροφύλλη και τα λιπίδια θα προκαλέσουν οπτανθρακοποίηση στη μηχανή απόσταξης βραχείας διαδρομής και θα σπαταλήσουν τον πολύτιμο χρόνο παραγωγής σας αντί για καθαρισμό.
Μέσω έρευνας και πειραματισμού που διήρκεσε αρκετούς μήνες, το Τμήμα Τεχνολογίας Gioglass κατάφερε να συλλάβει μια μέθοδο που καθαρίζει τόσο τη χλωροφύλλη όσο και τα λιπίδια στα βοτανικά υλικά μετά την εκχύλιση. Αυτή η ιδιόκτητη λειτουργία επιτρέπει τη δημιουργία εκχύλισης αιθανόλης σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτό θα μειώσει δραστικά το κόστος παραγωγής στην φυτική παραγωγή.
Προς το παρόν, αυτή η αποκλειστική διαδικασία εφαρμόζεται στις ΗΠΑ και τη γραμμή παραγωγής βοτάνων στη Ζιμπάμπουε.
Ώρα δημοσίευσης: 20 Νοεμβρίου 2022
